عوارض شایع دوران بارداری
بعضی از زنان در طی دوران بارداری دچار مشکلاتی در سلامتشان می شوند. این عوارض، سلامت مادر، جنین یا هر دو را مختل می کنند. حتی زنانی که قبل از بارداری سالم بوده اند ممکن است دچار این عوارض بشوند. این عوارض یک حاملگی را تبدیل به حاملگی پرخطر می نمایند. داشتن مراقببت های دوران بارداری زود هنگام و منظم، خطر این عوارض را با تشخیص، درمان و مدیریت آنها، قبل از آنکه تبدیل به موارد جدی شوند، کاهش می دهند.
بعضی از شایع ترین عوارض دوران بارداری موارد زیر می باشند:
-
فشار خون بالا
-
دیابت بارداری
-
پره اکلامپسی
-
زایمان پیش از موقع
-
از دست دادن جنین
فشار خون بالا
فشار خون بالا یا هایپر تانسیون، وقتی ایجاد می شود که شریان ها که وظیفه انتقال خون از قلب به ارگان ها را دارند، تنگ می شوند. این حالت باعث افزایش فشار در شریان ها می گردد. در حاملگی، این اختلال منجر به مشکل شدن انتقال خون به جفت می شود که جفت وظیفه تامین مواد غذایی و اکسیژن برای جنین را دارد. جریان خون کاهش یافته، می تواند منجر به کاهش رشد جنین بشود و همچنین مادر را در معرض خطر بالاتر زایمان زودرس و پره اکلامپسی قرار دهد
.
زنانی که قبل از باردارای نیز فشار خون بالا دارند، باید در سراسر بارداریشان داروها را تحت نظارت پزشک ادامه بدهند. فشار خون بالایی که در هنگام بارداری ایجاد شود، فشار خون بالای بارداری نامیده می شود. به صورت تیپیک، فشار خون بالای بارداری طی نیمه دوم بارداری، ایجاد شده و بعد از زایمان نیز ادامه می یابد.{
رجوع به بخش فشار خون بالا}
دیابت بارداری
دیابت بارداری در زنانی ایجاد می شود که قبل از دوران بارداری دیابت ندارند ولی طی این دوران دچار دیابت می گردند. به صورت طبیعی، بدن انسان قسمت هایی از مواد غذایی را به صورت قند یا گلوکز تبدیل می کند.گلوکز منبع اصلی انرژی در بدن می باشد. برای اینکه گلوکز از داخل خون به داخل سلول های بدن وارد شود، احتیاج به هورمون انسولین می باشد. در دیابت بارداری تغییرات هورمونی دوران بارداری باعث می شوند که بدن یا انسولین کافی تولید نکند یا به صورت طبیعی از این انسولین استفاده نکند. در نتیجه گلوکز در داخل خون تجمع می یابد که باعث دیابت می گردد. در طی زمان ، این گلوکز بالا در خون باعث مشکلات جدی در سلامت می شود مانند بیماری قلبی، مشکلات بینایی و بیماری کلیوی
.
مدیریت دیابت بارداری ، با دنبال کردن برنامه درمانی پزشک: بهترین شیوه جلوگیری یا کاهش عوارض دیابت بارداری می باشد. اگر این اختلال کنترل نشود، می تواند منجر به فشار خون بالای ناشی از پره اکلامپسی و همچنین تولید یک شیرخوار درشت شود که باعث افزایش انجام زایمان با سزارین و عوارض ناشی از آن می گردد.{
رجوع به بخش دیابت}
پره اکلامپسی
پره اکلامپسی یک اختلال جدی پزشکی در طی بارداری می باشد که می تواند منجر به زایمان زودرس بگردد. علت آن نامشخص می باشد، اما بعضی از زنان در معرض خطر بالایی جهت این اختلال می باشند
.
فاکتورهای خطر عبارتند از
:
-
حاملگی اول
-
پره اکلامپسی در حاملگی قبل
-
بعضی از بیماریها که از قبل وجود داشته باشند مانند: فشار خون بالا، دیابت، بیماری های کلیوی و بیماری لوپوس
-
داشتن سن 35 سال به بالا
-
دوقلو یا چند قلویی
-
چاقی
زایمان پیش از موعد
زایمان پیش از موعد، قبل از هفته 37 بارداری اتفاق می افتد. هر شیر خواری که قبل از هفته 37 بارداری متولد شود، در معرض خطر بالایی از مشکلات سلامت قرار دارد، زیرا که در بسیاری از موارد اعضایی مانند ریه ها و مغز، رشدشان در هفته های آخر بارداری، کامل می شود.(هفته 39 تا 41)
بعضی از اختلالات، خطر زایمان زودرس را افزایش می دهند که شامل، عفونت ها، داشتن یک دهانه رحم کوتاه(به علل ناشناخته، در بعضی زنان دهانه رحم کوتاهتر از حالت نرمال می باشد.) یا داشتن سابقه تولد پیش از موقع در گذشته، می باشند. گاهی اوقات، زایمان پیش از موعد می تواند با کمک داروها آهسته یا متوقف بشود.
پروژسترون، هورمونی که به صورت طبیعی در دوران بارداری تولید می شود، ممکن است برای کمک به جلوگیری از زایمان زودرس استفاده شود.
از دست دادن بارداری یا سقط
سقط اصطلاحی است که برای از دست دادن بارداری به علل طبیعی، قبل از هفته20 بارداری، به کار برده می شود. علایم سقط می تواند شامل خونریزی یا لکه بینی از واژن، دردهای کرامپی یا مداوم، خارج شدن مایع یا بافت از واژن باشند.
اگرچه خونریزی از واژن، همیشه به معنای سقط نمی باشد، زنانی که این علامت را در هر زمانی از بارداری می بینند، باید با پزشک یا ماما مشورت کنند.
سایر عوارض
عوارض دیگر بارداری که شایع نمی باشند شامل موارد زیر هستند:
-
تهوع و استفراغ مداوم و شدید: اگرچه تهوع و استفراغ در طول دوران بارداری به ویژه سه ماهه اول بارداری، شایع می باشند، بعضی از زنان دچار شکل شدیدتر این علائم می شوند که می تواند تا سه ماهه سوم بارداری ادامه یابد.
این اختلال استفراغ شدید حاملگی یا gravidarum hyperemesis نامیده می شود و علت آن ناشناخته می باشد. زنان دچار این اختلال، دچار کاهش وزن، کاهش اشتها، دهیدراتاسیون و احساس غش کردن می شوند.
زنان درگیر احتیاج دارند که بستری شوند تا مایعات و مواد غذایی را دریافت نمایند. بعضی از این افراد، بعد از هفته 20 بارداری احساس بهبودی می یابند و برخی دیگر تا آخر بارداری دچار این مشکل هستند.
-
کم خونی فقر آهن: زنان باردار، احتیاج به آهن بیشتری از میزان معمول دارند. میزان بالاتر خون در دوران بارداری را تولید کنند. علایم این کم خونی، شامل احساس خستگی یا غش کردن، تنگی نفس و رنگ پریدگی می باشد.{رجوع به بخش کم خونی}